Περίληψη Απόφασης Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
Με την ως άνω απόφαση, σε υπόθεση που ανέλαβε το γραφείο μας, το δικάζον ως Εφετείο ΜονΠρωτΠειρ επικύρωσε απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας για αποτίμηση σε χρήμα μη χορηγηθέντων Μ.Α.Π. (Μέσων Ατομικής Προστασίας) και γάλακτος σε εργαζομένους Δήμου, έγινε δεκτό ότι εφαρμόζεται πενταετής παραγραφή του άρθρου 140 παρ. 3 ν. 4270/2014 για τις εν λόγω απαιτήσεις, ενώ έκρινε ότι εσφαλμένα απερρίφθη το αίτημα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από τη μη χορήγηση των εν λόγω Μ.Α.Π.
Ακολουθεί απόσπασμα της απόφασης:
“ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
|(ΩΣ ΕΦΕΤΕΙΟ) – Διαδικασία περιουσιακών διαφορών]
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή, […], Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα, [….].
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 6-3-2023, για να δικάσει με την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών τις αντίθετες [……..], κατά της οριστικής απόφασης υπ’ αριθ. ../2021 του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας. εκδοθείσης κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών (περιουσιακών) διαφορών, μεταξύ των διαδίκων:
[Α] ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ (εναγόντων): |1 έως 9] […]
oι οποίοι και παραστάθηκαν με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ, του πληρεξουσίου τους δικηγόρου, Παπαδημητρίου Μιχαήλ – Ιάσονα, (Α.Μ. Δ.Σ.Α. ……), ο οποίος και κατέθεσε προτάσεις στη συζήτηση για λογαριασμό των ως άνω εκκαλούντων.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ (εναγομένου): Του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ο.Τ.Α.) με την επωνυμία « Δήμος….», που εδρεύει στον ….., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, το οποίο και παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου, [….] ο οποίος και κατέθεσε προτάσεις στη συζήτηση για λογαριασμό του εφεσίβλητου.”
…
“Αντίστοιχα, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 97 ν. 4483/2017 (προ της ως άνω τροποποίησης): «1. Τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π.) και το γάλα των ετών 2012, 2013, 2014, 2015 και 2016, που προβλέπονται στην 53361/11.10.2006 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (ΒΊ503) και δεν έχουν χορηγηθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, αποτιμώνται σε χρήμα, σύμφωνα με την τιμή διαγωνισμού που προκηρύχθηκε ή άλλου διαγωνισμού προγενέστερων ετών που είχε λάβει χώρα για την προμήθεια των ίδιων ειδών και αποδίδονται με τις εξής προϋποθέσεις: α. να αναγνωρίζεται η οφειλή προς τον εργαζόμενο από τον οικείο Ο.Τ.Α, β. να υπάρχουν οι αντίστοιχοι κωδικοί και πιστώσεις στους προϋπολογισμούς των Ο.Τ.Α. των ετών καταβολής, γ. να μπορεί να πραγματοποιηθεί η καταβολή τους, σε έως και τριάντα έξι (36) μηνιαίες δόσεις. Οι δικαιούχοι, οι οφειλές, ο αριθμός των δόσεων, καθώς και οποιαδήποτε άλλη σχετική λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση του οικείου Δημοτικού ή Διοικητικού Συμβουλίου κάθε Ο.Τ.Α., η οποία λαμβάνεται εντός τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. 2. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, δεν επιτρέπεται η αποτίμηση σε χρήμα των Μέσων Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π.) και του γάλακτος που προβλέπονται στην κοινή υπουργική απόφαση της παραγράφου 1. 3. Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, καθώς και οι συμβασιούχοι μίσθωσης έργου των Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και των νομικών προσώπων αυτών που απασχολούνται στις εργασίες που αναφέρονται στην με αριθμό 53361/11.10.2006 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (Β’ 1503), όπως ισχύει, δικαιούνται των αντίστοιχων Μ.Α.Π., με τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην εν λόγω κοινή υπουργική απόφαση ».
[Δ] [ουσία – απόδειξη]: Από το σύνολο των επιμέρους όλων ανεξαιρέτως των τιθέμενων υπόψιν του παρόντος Δικαστηρίου αποδεικτικών μέσων, χωρίς και να παραλείπεται η αποδεικτική αξιοποίηση τινός εξ αυτών, αποδείχθηκε ότι:
Οι ενάγοντες είναι εργαζόμενοι στο Δήμο …………. με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (πλην του έβδομου εκ των εναγόντων ο οποίος εργαζόταν στον εναγόμενο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μέχρι το τέλος Μαΐου του 2021, ότε και αποχώρησε λόγωσυνταξιοδότησης), προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον εναγόμενο με τις κάτωθι ειδικότητες: Η πρώτη ως εργάτρια καθαριότητας, η δεύτερη και τρίτη ως καθαρίστρια, ο τέταρτος ως εργάτης καθαριότητας – φύλακας σκαφών μαρίνας, ο πέμπτος ως οδηγός λεωφορείου, ο έκτος ως εργάτης ύδρευσης, ο έβδομος ως χειριστής μηχανημάτων, ο όγδοος ως οδηγός και ο ένατος ως εργάτης καθαριότητας. Εντούτοις, καίτοι άπαντες τυγχάνουν δικαιούχοι ατομικών ειδών προστασίας και ενός λίτρου φρέσκου γάλακτος, ή εβαπορέ, σε ημερήσια βάση για τα έτη 2012-2021, ο εναγόμενος υπαιτίως δεν έχει χορηγήσει στους ενάγοντες τα ανωτέρω είδη (πλην των κατωτέρω αναφερόμενων εξαιρέσεων) και συνεπώς, οι απαιτήσεις των εναγόντων διαμορφώνονται ως εξής ως προς την παροχή γάλακτος: Για το έτος 2017, οι ενάγοντες εργάστηκαν κατά μέσο όρο 25 ημέρες μηνιαίως Χ 12 μήνες. Συνεπώς, βάσει όσων προαναφέρθηκαν, τους οφείλεται σε χρήμα η αξία του γάλακτος που δεν παρασχέθηκε για κάθε ημέρα εργασίας. Η μέση τιμή λιανικής πώλησης 1 λίτρου φρέσκου γάλακτος για το 2017 ήταν 1,23 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 13%). Συνεπώς. ο εναγόμενος οφείλει σε έκαστο εκ των εναγόντων το ποσό των 369 ευρώ (11,23 ευρώ Χ 25 ημέρες Χ 12 μήνες). Για το έτος 2018, οι ενάγοντες εργάστηκαν κατά μέσο όρο 25 ημέρες μηνιαίως Χ 12 μήνες. Συνεπώς, βάσει όσων προαναφέρθηκαν, τους οφείλεται σε χρήμα η αξία του γάλακτος που δεν παρασχέθηκε για κάθε ημέρα εργασίας…”
…
“Συνεπώς, η εν λόγω αξίωση υπάγεται στην πενταετή παραγραφή της παρ. 1 του άρθρου 140 ν. 4270/2014 και αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκε και είναι δυνατή η δικαστική της επιδίωξη, με την επιφύλαξη κάθε άλλης ειδικής διάταξης του νόμου αυτού. Εν προκειμένω, με βάση τα ως άνω επιμέρους διαλαμβανόμενα, οι αξιώσεις που αφορούν το διάστημα προ του 2017 κατέστησαν επιδιώξιμες την 31 -7-2017 (ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 4483/2017), ενώ οι αξιώσεις που αφορούν το διάστημα από 1-8-2017 και εφεξής κατέστησαν επιδιώξιμες την 12-10-202(, με τη δημοσίευση του ν. 4735/2020, απορριπτόμενου επομένως στο σημείο τούτο και του τρίτου λόγου της υπό κρίσιν έφεσης του εκκαλούντος Δήμου, ως αβασίμου κατά το νόμο. Συνεπώς, δεν οι επίδικες απαιτήσεις δεν έχουν παραγραφεί και τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από την πλευρά των εκκαλούντων (εναγόντων και εναγομένου) θα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα, όπως αντίστοιχο ορθώς έκρινε και η εκκαλουμένη.”
…
“Παράλληλα, αποδείχθηκε αδικοπραξία των προστηθέντων οργάνων του εκκαλούντος Δήμου (με παράλληλη προσβολή της προσωπικότητας τους), καθόσον η συστηματική μη καταβολή των ένδικων παροχών στους εκκαλούντες, καίτοι τις συνεχείς προς τούτο οχλήσεις τους προς αυτόν και την προς τούτο ευχερή δυνατότητα παροχής του Δήμου με ίδια αυτού μέσα, συνιστά όχι απλά ενδοσυμβατική υπαιτιότητα του εναγομένου Δήμου, αλλά επιπλέον και αδικοπραξία των οργάνων του τελευταίου (καθόσον τα παρεχόμενα μέσα ατομικής προστασίας εξατομικεύουν και το αντίστοιχο δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας του εργαζομένου, συμβάλλοντας ουσιαστικά και ενεργά στην προστασία της σωματικής του ακεραιότητας, η οποία και πρωτίστως πλήττεται από την παράλειψη παροχής τους από τον υπόχρεο εργοδοτικό φορέα) και συνεπώς το αιτούμενο κονδύλι για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης τυγχάνει νόμω και ουσία εν μέρει βάσιμο και συγκεκριμένα ως προς το ποσόν των χιλίων ευρώ [1.000 €] για έκαστο των εκκαλούντων, γενομένου στο σημείο αυτό και του δευτέρου λόγου έφεσης των εκκαλούντων ως εν μέρει ουσία βάσιμου. “
